Το να νιώθεις μια συνεχής ανάγκη να βοηθάς τους άλλους είναι ένα χαρακτηριστικό που θαυμάζουν πολλοί, αλλά μπορεί επίσης να εγείρει ερωτήματα σχετικά με τα υποκείμενα κίνητρα και τους ψυχολογικούς παράγοντες που οδηγούν σε μια τέτοια συμπεριφορά. Ενώ ο αλτρουισμός είναι μια θετική ιδιότητα, μια αδιάκοπη παρόρμηση να βοηθήσουμε τους άλλους μπορεί μερικές φορές να πηγάζει από βαθύτερες, πιο σύνθετες ψυχολογικές ανάγκες.
1. Ενσυναίσθηση και συμπόνια
- Έμφυτη τάση: Μερικοί άνθρωποι είναι από τη φύση τους πιο συμπονετικοί, καθιστώντας τους πιο ευαίσθητους στις ανάγκες και τα βάσανα των άλλων.
- Συναισθηματική απόκριση: Τα άτομα με ενσυναίσθηση συχνά αισθάνονται μια ισχυρή συναισθηματική απόκριση όταν βλέπουν τους άλλους σε αγωνία και οδηγούνται να βοηθήσουν ως τρόπο ανακούφισης αυτής της αγωνίας, τόσο στους άλλους όσο και στους εαυτούς τους.
2. Αναζήτηση επικύρωσης και έγκρισης
- Εξωτερική επικύρωση: Για κάποιους, η ανάγκη να βοηθήσουν άλλους συνδέεται με την επιθυμία για εξωτερική επικύρωση και έγκριση. Το να βοηθάς τους άλλους μπορεί να φέρει αναγνώριση, έπαινο και αίσθηση εκτίμησης.
- Αυτοαξία: Τα άτομα μπορεί να βασίζονται στην ικανότητά τους να βοηθούν τους άλλους ως βασικό συστατικό της αυτοεκτίμησης και της ταυτότητάς τους.
3. Φόβος απόρριψης ή εγκατάλειψης
- Αποφυγή αρνητικών αποτελεσμάτων: Ο φόβος της απόρριψης ή της εγκατάλειψης μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει τους ανθρώπους να βοηθούν συνεχώς τους άλλους. Με το να είναι απαραίτητοι ή υπερβολικά φιλόξενοι, μπορεί να πιστεύουν ότι μπορούν να αποφύγουν αρνητικά αποτελέσματα σχέσεων.
- Δυναμική Σχέσεων: Αυτή η ανάγκη μπορεί να είναι ιδιαίτερα έντονη στις προσωπικές σχέσεις, όπου το άτομο μπορεί να αναλάβει έναν ρόλο φροντιστή για να διατηρήσει τη σχέση.
4. Ενοχή και ευθύνη
- Προσωπικά πρότυπα: Τα υψηλά προσωπικά πρότυπα και η ισχυρή αίσθηση του καθήκοντος μπορεί να οδηγήσουν τα άτομα να αισθάνονται υπεύθυνα για την ευημερία των άλλων.
- Αποφυγή ενοχής: Η αδυναμία να βοηθήσει ή η επιλογή να μην μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα ενοχής, αναγκάζοντας το άτομο να προσφέρει βοήθεια όποτε είναι δυνατόν.
5. Προηγούμενες εμπειρίες
- Επιρροές στην παιδική ηλικία: Οι πρώιμες εμπειρίες της ζωής, όπως το να μεγαλώνεις σε ρόλο φροντίδας ή να λαμβάνεις θετική ενίσχυση για βοηθητική συμπεριφορά, μπορούν να διαμορφώσουν την κλίση κάποιου να βοηθήσει τους άλλους.
- Μηχανισμός αντιμετώπισης: Το να βοηθάς άλλους μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ως μηχανισμός αντιμετώπισης ως απάντηση σε τραύματα ή προκλήσεις του παρελθόντος.
6. Ο αλτρουισμός ως Πηγή Εκπλήρωσης
- Εσωτερική Ικανοποίηση: Πολλοί αντλούν εγγενή ικανοποίηση και χαρά από το να βοηθούν τους άλλους, θεωρώντας το ως ένα ικανοποιητικό και ουσιαστικό μέρος της ζωής.
Συμπέρασμα
Η συνεχής ανάγκη να βοηθάς τους άλλους μπορεί να πηγάζει από μια σειρά ψυχολογικών παραγόντων, όπως η ενσυναίσθηση, η επιθυμία για επικύρωση, ο φόβος της απόρριψης, η ενοχή, οι προηγούμενες εμπειρίες και η γνήσια αίσθηση ολοκλήρωσης. Ενώ η βοήθεια προς τους άλλους είναι αξιέπαινη, είναι σημαντικό για τα άτομα να γνωρίζουν τα κίνητρά τους και να διασφαλίζουν ότι δεν παραμελούν τις δικές τους ανάγκες και την ευημερία τους. Ο αυτοστοχασμός και σε ορισμένες περιπτώσεις η επαγγελματική συμβουλευτική μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση και την εξισορρόπηση αυτής της αλτρουιστικής ορμής.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/
