Τα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος και ο διαβήτης τύπου 1, είναι καταστάσεις όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται κατά λάθος στα κύτταρα και τους ιστούς του. Υπολογίζεται ότι περίπου 50 εκατομμύρια Αμερικανοί πάσχουν από κάποια μορφή αυτοάνοσης διαταραχής. Αν και η ακριβής αιτία αυτών των ασθενειών δεν είναι γνωστή, οι ερευνητές έχουν εντοπίσει αρκετούς παράγοντες κινδύνου, όπως η γενετική, το περιβάλλον και η διατροφή.
Το κλειδί για τη διαχείριση των αυτοάνοσων νοσημάτων είναι η μείωση των παραγόντων κινδύνου που μπορεί να πυροδοτήσουν μια επίθεση. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι ορισμένες βιταμίνες μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου αυτοάνοσων νοσημάτων. Βιταμίνες όπως η βιταμίνη D, η βιταμίνη Ε και το σελήνιο έχουν όλες συνδεθεί με χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων.
Η βιταμίνη D είναι ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό που βοηθά τον οργανισμό να απορροφήσει το ασβέστιο, το οποίο είναι απαραίτητο για γερά οστά και δόντια. Η ανεπάρκεια βιταμίνης D σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων. Η καλύτερη πηγή βιταμίνης D είναι το φως του ήλιου και τα άτομα με αυτοάνοσα νοσήματα θα πρέπει να προσπαθούν να λαμβάνουν τουλάχιστον 15 λεπτά ηλιακού φωτός την ημέρα. Άλλες καλές πηγές βιταμίνης D περιλαμβάνουν τα λιπαρά ψάρια, τους κρόκους αυγών και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα όπως το γάλα και τα δημητριακά.
Η βιταμίνη Ε είναι ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά στην προστασία των κυττάρων από την οξειδωτική βλάβη. Έχει συνδεθεί με χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων όπως ο λύκος και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Καλές πηγές βιταμίνης Ε περιλαμβάνουν ξηρούς καρπούς, σπόρους και πράσινα φυλλώδη λαχανικά.
Το σελήνιο είναι ένα μέταλλο που είναι σημαντικό για τη λειτουργία του θυρεοειδούς και το ανοσοποιητικό σύστημα. Έχει συνδεθεί με χαμηλότερο κίνδυνο αυτοάνοσων ασθενειών και βρίσκεται σε τρόφιμα όπως τα δημητριακά ολικής αλέσεως, τα θαλασσινά και οι ξηροί καρποί Βραζιλίας.
Ενώ δεν υπάρχει «θεραπεία» για αυτοάνοσα νοσήματα, υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο ζωής που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου εμφάνισής τους. Η κατανάλωση μιας υγιεινής διατροφής που είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά είναι ένας τρόπος για να μειώσετε τον κίνδυνο. Η τακτική άσκηση και η μείωση των επιπέδων στρες μπορεί επίσης να βοηθήσει. Επιπλέον, η λήψη συμπληρωμάτων όπως η βιταμίνη D, η βιταμίνη Ε και το σελήνιο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων. Ενώ χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα, είναι σαφές ότι αυτές οι βιταμίνες μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης αυτοάνοσων νοσημάτων.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/
