Η ομάδα ερευνητών από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Brown ανέλυσε, στο μετωπιαίο τμήμα του εγκεφάλου, μία από τις σημαντικότερες περιοχές που επηρεάζονται από τη λειτουργία του Αλτσχάιμερ, της ινσουλίνης και των υποδοχέων της.
Η ομάδα ανακάλυψε ότι τα επίπεδα των υποδοχέων ινσουλίνης και η ικανότητα του εγκεφάλου να ανταποκρίνεται στην ινσουλίνη μειώθηκαν καθώς αυξήθηκε η σοβαρότητα του Αλτσχάιμερ.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι υποδοχείς ινσουλίνης ήταν σχεδόν 80 τοις εκατό χαμηλότεροι από ό, τι σε έναν φυσιολογικό εγκέφαλο στο πιο προχωρημένο στάδιο του Αλτσχάιμερ.
Δύο μη φυσιολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με την ινσουλίνη στο Αλτσχάιμερ βρέθηκαν επίσης από τους ερευνητές. Η πρώτη μη φυσιολογική κατάσταση ήταν ότι καθώς η ασθένεια προχωρούσε, τα επίπεδα ινσουλίνης μειώθηκαν. Σε σχέση με τη δεύτερη, οι ειδικοί εξήγησαν ότι η ινσουλίνη και η σχετική πρωτεΐνη της, ο αυξητικός παράγοντας που σχετίζεται με την ινσουλίνη-Ι, χάνουν την ικανότητα να συνδέονται με τους κυτταρικούς υποδοχείς, γεγονός που δημιουργεί αντίσταση στους αυξητικούς παράγοντες της ινσουλίνης, προκαλώντας τα κύτταρα να δυσλειτουργούν και να πεθαίνουν.
Για τη νευροπαθολόγο στο Νοσοκομείο του Ρόουντ Άιλαντ και καθηγήτρια παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Brown, Suzanne M. de la Monte, αυτό σημαίνει ότι είναι σε θέση να δείξουν ότι η εξασθένηση της ινσουλίνης συμβαίνει νωρίς στη νόσο, καθώς και ότι συνδέεται με σημαντικούς νευροδιαβιβαστές που είναι υπεύθυνοι για τη γνωστική λειτουργία.
Αυτή η εργασία συνδέει διάφορες έννοιες μαζί και δείχνει ότι η νόσος του Αλτσχάιμερ είναι πιθανότατα ένας διαβήτης τύπου 3, εξηγεί ο de la Monte, ο ηγέτης της έρευνας.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/
