Καθώς η γήρανση συνδέεται με ανοσολογικές αλλαγές, οι επιπτώσεις του στρες και της ηλικίας είναι αλληλένδετες όταν η απορρύθμιση της ανοσολογικής λειτουργίας μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σωματική υγεία. Από την άλλη το stess μπορεί να ενισχύσει και να αυξήσει τις επιπτώσεις της γήρανσης, με τους ηλικιωμένους ενήλικες να εμφανίζουν συχνά μεγαλύτερη ανοσολογική εξασθένηση στο στρες από τους νεότερους ενήλικες. Ως εκ τούτου, μια καλή ανοσοαπόκριση είναι απαραίτητη για την καλή υγεία μας. Με τον ίδιο τρόπο, οι ανοσολογικές αλλοιώσεις και διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη και τη σοβαρότητα μιας ποικιλίας διαταραχών και ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών που σχετίζονται με το στρες.
Επίσης, οι αγχωτικές εμπειρίες πολύ νωρίς στη ζωή μπορούν να αλλάξουν την ανταπόκριση του νευρικού συστήματος και του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι πιθανό ότι το προγεννητικό ή πρώιμο άγχος της ζωής μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα αλλοιωμένων ανοσολογικών αποκρίσεων στο στρες στα τέλη της ζωής. Μια τέτοια αλλοίωση στο ανοσοποιητικό σύστημα περιλαμβάνει μείωση της ικανότητας των λευκών αιμοσφαιρίων (ανοσοκύτταρα) να εκτελούν τις βασικές τους λειτουργίες. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το προσωρινό άγχος όπως φαίνεται στους μαθητές κατά τη διάρκεια του άγχους των εξετάσεων. Αυτό έχει παρατηρηθεί ότι επιβραδύνει την επούλωση των πληγών. Τα παιδιά των μητέρων που είναι συνήθως αγχωμένες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους παρουσιάζουν μείωση της ανοσολογικής λειτουργίας σε σύγκριση με τα παιδιά των ανενόχλητων κυήσεων. Ομοίως, τα μικρά παιδιά που βιώνουν κακοποίηση ή παραμέληση παρουσιάζουν μη φυσιολογικά επίπεδα κορτιζόλης ενδεικτικά μιας απορυθμισμένης απόκρισης στο στρες. Η κορτιζόλη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια και εμπλέκεται στο μεταβολισμό της γλυκόζης, τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, τη διατήρηση της απελευθέρωσης ινσουλίνης, την καταστολή των φλεγμονωδών αποκρίσεων. Η κορτιζόλη είναι αυξημένη μετά από αρκετές διαταραχές του στρες. Αρκετές αγχωτικές εμπειρίες μπορούν να προκαλέσουν σε περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη μνήμη μια αποτύπωση κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης και της πρώιμης ζωής. Μπορεί να αλλάξει την ανταπόκριση του ενδοκρινικού, του ανοσοποιητικού και του κεντρικού νευρικού συστήματος για πολλά χρόνια. Η κατανόηση τέτοιων αλληλένδετων επιδράσεων του στρες και της ηλικίας είναι σημαντική για την κατανόηση και τον προσδιορισμό των μηχανισμών που εμπλέκονται, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε αποτελεσματικές παρεμβάσεις στην πρώιμη και την όψιμη ζωή.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/
