Στην όμορφη συμφωνία της ζωής, οι πιο κρίσιμες νότες που παίζουμε είναι αυτές που αντηχούν με την αγάπη για τον εαυτό μας. Φιλόσοφοι, μελετητές και στοχαστές ανά τους αιώνες έχουν δώσει έμφαση σε αυτό το ζωτικό συναίσθημα. Είναι η υπόθεση του περίφημου αποσπάσματος του Σωκράτη: «Γνώρισε τον εαυτό σου», ο αρχαίος ελληνικός αφορισμός που υποστηρίζει την αυτογνωσία και την ενδοσκόπηση ως ακρογωνιαίο λίθο της προσωπικής ανάπτυξης.
Πριν εμβαθύνουμε, ας καταλάβουμε πρώτα τη βαθιά έννοια της αγάπης για τον εαυτό μας. Ξεπερνά την απλή ματαιοδοξία ή τον ναρκισσισμό. Πρόκειται για την αναγνώριση και την εκτίμηση της εγγενούς μας αξίας. Είναι ένα ταξίδι καλλιέργειας ενός στενού δεσμού με τον εαυτό μας, συμπεριφερόμενοι στον εαυτό μας με καλοσύνη, συγχώρεση και σεβασμό. Είναι να αγκαλιάσουμε τα δυνατά μας σημεία και τα ελαττώματά μας, τις νίκες και τις αποτυχίες μας, τις χαρές και τις λύπες μας. Το να αγαπάμε τον εαυτό μας σημαίνει να γιορτάζουμε την ουσία της ύπαρξής μας.
Αλλά γιατί, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς, είναι κρίσιμο να αγαπάμε τον εαυτό μας με τον τρόπο που επιθυμούμε να μας αγαπούν οι άλλοι; Η απάντηση βρίσκεται στη φιλοσοφία του υπαρξισμού. Οι υπαρξιστές υποστηρίζουν ότι ορίζουμε την ουσία μας μέσα από τις πράξεις και τις επιλογές μας. Είμαστε οι συγγραφείς της αφήγησης της ζωής μας και το μελάνι με το οποίο γράφουμε αυτή την ιστορία είναι η αγάπη και ο σεβασμός που τρέφουμε για τον εαυτό μας.
Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας, θέτουμε ένα πρότυπο για το πώς επιτρέπουμε στους άλλους να μας συμπεριφέρονται. Δίνουμε σήμα στον κόσμο ότι εκτιμούμε την ύπαρξή μας και ότι ο σεβασμός και η καλοσύνη δεν είναι απλές ευγένειες αλλά προϋποθέσεις στις αλληλεπιδράσεις μας. Η αγάπη προς τον εαυτό μας δίνει τη δυνατότητα να θέσουμε υγιή όρια, να λέμε «όχι» όταν απαιτείται και να δίνουμε προτεραιότητα στην ευημερία μας χωρίς ενοχές.
Επιπλέον, το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι ακρογωνιαίος λίθος για αυθεντικές και ικανοποιητικές σχέσεις με τους άλλους. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της φαινομενολογίας, οι αντιλήψεις μας διαμορφώνουν την πραγματικότητά μας. Όταν αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας με αγάπη και σεβασμό, αντικατοπτρίζουμε αυτά τα συναισθήματα στις εξωτερικές μας σχέσεις. Προσελκύουμε και καλλιεργούμε σχέσεις που βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό, την ενσυναίσθηση και την κατανόηση.
Το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι επίσης μια βαθιά πράξη περιφρόνησης ενάντια στις κοινωνικές πιέσεις και προσδοκίες. Σε έναν κόσμο που συχνά ενισχύει τις ατέλειές μας και αξιοποιεί τις ανασφάλειές μας, η επιλογή να αγαπήσουμε τον εαυτό μας είναι μια ριζοσπαστική πράξη. Πρόκειται για τη διεκδίκηση της αυτονομίας μας, την επιβεβαίωση της αξίας μας και την αντίσταση στην τάση να αναζητούμε επικύρωση από εξωτερικές πηγές.
Πώς, λοιπόν, μπορούμε να καλλιεργήσουμε αυτή την αγάπη για τον εαυτό μας; Είναι ένα συνεχές ταξίδι, ένας απαλός χορός μεταξύ αυτογνωσίας και αποδοχής. Ξεκινά με τον αυτοστοχασμό, την κατανόηση του ποιοι είμαστε πέρα από τους ρόλους, τα επιτεύγματα και τις αποτυχίες μας. Έχει να κάνει με το να τιμούμε τα συναισθήματά μας, να επικυρώνουμε τις εμπειρίες μας και να ασκούμε αυτοσυγχώρεση. Περιλαμβάνει αυτοφροντίδα, γαλουχώντας το σώμα, το μυαλό και το πνεύμα μας και αφιερώνουμε χρόνο για δραστηριότητες που φέρνουν χαρά και πληρότητα.
Ουσιαστικά, το να αγαπάς τον εαυτό σου σημαίνει να βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ειρήνης και αρμονίας με τη δική μας ύπαρξη. Είναι να τιμήσουμε το ταξίδι μας, να αγκαλιάσουμε την αφήγησή μας και να αναγνωρίσουμε την αξία μας. Θυμηθείτε, η αγάπη που εκφράζουμε προς τον εαυτό μας είναι η πηγή από την οποία πηγάζει όλη η άλλη αγάπη. Για να απηχήσει τα συναισθήματα του Βούδα, «Εσείς οι ίδιοι, όσο κανείς σε ολόκληρο το σύμπαν, αξίζει την αγάπη και τη στοργή σας». Μάθετε να αγαπάτε τον εαυτό σας, ακριβώς όπως θα θέλατε να σας αγαπούν οι άλλοι, γιατί αυτό είναι το κλειδί για μια πλούσια, γεμάτη ζωή.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/