Γιατί μεγαλώνοντας ολοένα κι απομακρύνεις ανθρώπους;

Μπορεί στα νιάτα σου να ήσουν ο πιο κοινωνικός άνθρωπος στον κόσμο και διαρκώς να ήσουν με ανθρώπους τριγύρω σου. Γιατί μεγαλώνοντας μισείς τους ανθρώπους ολοένα και περισσότερο; Κι αν δεν τους μισείς… γιατί αρχίζεις να τους απομακρύνεις;

Γενικά, οι άνθρωποι γίνονται πιο συναισθηματικά σταθεροί και ευσυνείδητοι καθώς αφήνουν πίσω τα νιάτα τους.

Την ίδια στιγμή, γίνονται πιο ήσυχοι, λιγότερο κοινωνικοί κι εστιάζουν περισσότερο στο μέσα τους.

Γιατί μεγαλώνοντας μισείς τους ανθρώπους περισσότερο; Γιατί γίνεται αυτή η αλλαγή μέσα σου και προτιμάς να είσαι μόνος σου ή με έναν πιο στενό κύκλο;

Όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο συχνά οι άνθρωποι σε απογοητεύουν

Οι περισσότεροι είχαν κάποιον άνθρωπο που τους απογοήτευσε, και συνήθως αυτός ο άνθρωπος ήταν στενός φίλος.

Αλλά ακόμη και στα 20 και μεγαλώνοντας, ίσως έχεις ήδη έρθεις αντιμέτωπος με ένα “χτύπημα” από έναν άνθρωπο που δεν περίμενες. Σε πλήγωσε και σταδιακά έγινες πιο επιφυλακτικός με τους ανθρώπους.

Δεν σε ενδιαφέρουν οι ζωές τους

Με την έννοια ότι… θεωρείς πως πολλοί άνθρωποι τριγύρω σου κάνουν μια βαρετή ζωή… Δεν σε κάνουν να προβληματιστείς, δεν σου δίνουν έμπνευση και δεν βρίσκεις λόγο να τους μιλάς και να σπαταλάς τον χρόνο σου.

Όταν βρίσκεσαι με ανθρώπους, θέλεις να δεις τη σπίθα μέσα τους, να μιλούν για κάτι που παθιάζονται, να έχουν κάτι καινούργιο να σου πουν. Και δεν συναντάς συχνά τέτοιους ανθρώπους.

Συνειδητοποιείς ότι οι περισσότεροι είναι ψεύτικοι

Κι αυτό πονάει ούτως ή άλλως. Μισείς τους ανθρώπους που δεν μιλούν ποτέ για το πώς νιώθουν, ούτε τι περνούν, ούτε καν το τι σκέφτονται στην πραγματικότητα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα σου πουν όλη την αλήθεια, ακόμη κι όταν είναι αναγκαίο να το κάνουν, είναι ψεύτικοι και απλά δεν θέλεις να συναναστρέφεσαι μαζί τους.

Και μεταξύ μας… πολύ καλά κάνεις.

Δράμα, δράμα, δράμα

Πόσο δράμα να αντέξεις; Πόση γκρίνια και μιζέρια; Οι περισσότεροι άνθρωποι για κάτι θα γκρινιάξουν, κάτι θα μεγαλοποιήσουν και θα σου μεταφέρουν όλη τους την αρνητική ενέργεια.

Και τις περισσότερες φορές ο λόγος είναι ανούσιος….

Αν, λοιπόν, θέλουμε δράμα βάζουμε μια ταινία να δούμε που είναι και διασκεδαστικό και δεν μας επηρεάζει αρνητικά. Thank you, next λοιπόν!

Η αντοχή σου με τους ανθρώπους που σε κρίνουν έχει εξαφανιστεί

Φυσικά και δέχεσαι την κριτική αλλά μήπως είσαι αρκετά μεγάλη για να σου πουν τι θα κάνεις, πώς θα διαχειριστείς το ένα και το άλλο;

Οι άνθρωποι θυμώνουν όταν δεν ζεις με τον τρόπο που εκείνοι θέλουν να ζήσεις. Κι εσύ είσαι αρκετά μεγάλη για να έχεις ανθρώπους να σε κρίνουν, να σε ελέγχουν, να σου επιβάλλονται ή να σου λένε το πώς να ζήσεις τη ζωή σου.

Δεν θα έπρεπε να ανησυχούν περισσότερο για τη δική τους τη ζωή;

Σίγουρα έχουμε ανάγκη από φίλους. Αλλά πόσοι μένουν στο τέλος; Ένας, δύο; Άντε τρεις. Οι υπόλοιπες κοινωνικές συναναστροφές απλά δεν σε αφορούν, σε αφήνουν αδιάφορη μεγαλώνοντας, σε κουράζουν!