Ένα άτομο που βιώνει σχιζοφρένεια χωρίς θεραπεία χαρακτηρίζεται συνήθως με αποδιοργανωμένη σκέψη και εμπειρία ψευδαισθήσεων ή ακουστικών ψευδαισθήσεων. Αν και η διαταραχή θεωρείται ότι επηρεάζει κυρίως τη γνωστική λειτουργία, μπορεί επίσης να συμβάλει σε χρόνια προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθήματος. Λόγω των πολλών πιθανών συνδυασμών συμπτωμάτων, υπάρχει συνεχής και έντονη συζήτηση για το αν η διάγνωση περιγράφει απαραίτητα ή επαρκώς μια διαταραχή ή εναλλακτικά αν μπορεί να αντιπροσωπεύει μια σειρά διαταραχών. Για το λόγο αυτό, ο Eugen Bleuler αποκάλεσε σκόπιμα την ασθένεια “σχιζοφρένειες”, πληθυντικό, όταν επινόησε το σημερινό όνομα.
Η σχιζοφρένεια είναι μια ψυχιατρική διάγνωση που περιγράφει μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από διαταραχές στην αντίληψη ή την έκφραση της πραγματικότητας και από σημαντική κοινωνική ή επαγγελματική δυσλειτουργία.
Η διάγνωση βασίζεται στις αυτοαναφερθετούμενες εμπειρίες του ασθενούς, σε συνδυασμό με δευτερογενή σημεία που παρατηρούνται από ψυχίατρο, κλινικό ψυχολόγο ή άλλο κλινικό ιατρό. Δεν υπάρχει αντικειμενική βιολογική δοκιμή για σχιζοφρένεια, αν και μελέτες δείχνουν ότι η γενετική, η νευροβιολογία και το κοινωνικό περιβάλλον είναι σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν.
Η τρέχουσα έρευνα για την ανάπτυξη της διαταραχής συχνά επικεντρώνεται στο ρόλο της νευροβιολογίας, αν και δεν έχει βρεθεί αξιόπιστη και αναγνωρίσιμη οργανική αιτία. Ελλείψει αντικειμενικών εργαστηριακών εξετάσεων για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, ορισμένοι αμφισβητούν τη νομιμότητα της κατάστασης της σχιζοφρένειας ως ασθένειας.
Ο όρος «σχιζοφρένεια» μεταφράζεται κατά προσέγγιση ως «θρυμματισμένο μυαλό» και προέρχεται από το ελληνικό σχιζοφρένεια (σχιζοφρένεια, «να χωρίσει» ή «να διαιρεθεί») και το φράγκον (phrēn, «μυαλό»). Παρά την ετυμολογία της, η σχιζοφρένεια δεν είναι συνώνυμη με διαταραχή διαχωρισμένης ταυτότητας, επίσης γνωστή ως διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας ή “διάσπαση προσωπικότητας”. Στη λαϊκή κουλτούρα τα δύο συχνά συγχέονται. Αν και η σχιζοφρένεια συχνά οδηγεί σε κοινωνική ή επαγγελματική δυσλειτουργία, υπάρχει μικρή συσχέτιση της ασθένειας με προδιάθεση προς επιθετική συμπεριφορά.
Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με σχιζοφρένεια είναι πολύ πιθανό να διαγνωστούν με άλλες διαταραχές. Η συννοσηρότητα είναι επίσης υψηλή με κλινική κατάθλιψη, διαταραχές άγχους, κοινωνικά προβλήματα και υπάρχει επίσης γενικά μειωμένο προσδόκιμο ζωής. Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με σχιζοφρένεια συνήθως ζουν 10-12 χρόνια λιγότερο λόγω αυξημένων προβλημάτων σωματικής υγείας και μεγάλου ποσοστού αυτοκτονιών.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/