Οι πραγματικές αιτίες της νόσου του Αλτσχάιμερ παραμένουν ασύλληπτες. Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν σημειώσει πρόοδο στην κατανόηση των νευρολογικών ριζών αυτής της εξουθενωτικής κατάστασης.
Η ασθένεια πήρε το όνομά της από την Αλόη Αλτσχάιμερ, η οποία ήταν η πρώτη που αναγνώρισε τις ιδιόμορφες πλάκες στον εγκέφαλο, κάτι που είναι χαρακτηριστικό της ασθένειας. Μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, το Αλτσχάιμερ μπορούσε να διαγνωστεί με ακρίβεια μόνο με μεταθανάτια εξέταση.
Σήμερα, οι επιστήμονες αρχίζουν να αποκαλύπτουν ακριβώς τι συμβαίνει και γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά αινιγματάκια και πλάκες εμφανίζονται στον εγκέφαλο.
Πολλά από τα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ προκαλούνται από νευροϊνωτικές εμπλοκές στον εγκέφαλο. Μικροσκοπικά νήματα φράζουν τους νευρώνες. Αυτά τα νήματα αποτελούνται από ένα ανώμαλο είδος πρωτεΐνης Tau.
Σε έναν φυσιολογικό εγκέφαλο, η πρωτεΐνη Tau συνδέεται με μικροσωληνούς και επιτρέπει τη μετάδοση μηνυμάτων από τον έναν νευρώνα στον άλλο. Αλλά σε έναν εγκέφαλο με Αλτσχάιμερ, αντί να δένεται σε μονοπάτια μηνυμάτων, η πρωτεΐνη Tau δένεται με τον εαυτό της. Και τα μηνύματα των νευρώνων δεν οδηγούν πουθενά.
Δεδομένου ότι οι νευρώνες είναι βουλωμένοι, τα σήματα από το περιβάλλον δεν μεταδίδονται πλέον με τον τρόπο που θα έπρεπε να είναι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η σοβαρή γνωστική εξασθένηση είναι ένα από τα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Οι επιστήμονες εικάζουν ότι η δυσλειτουργία της πρωτεΐνης Tau που οδηγεί σε νευροϊνωτικές αινιγματολογικές ουλές προκαλείται από βήτα αμυλοειδή πρωτεΐνη, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί οριστικά.
H βήτα αμυλοειδής πρωτεΐνη είναι που προκαλεί πλάκες μεταξύ των νευρώνων, η οποία είναι η άλλη κύρια βλάβη στον εγκέφαλο στη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Οι εναποθέσεις πλάκας είναι κολλώδη μπαλώματα στον εγκέφαλο που περιέχουν βήτα αμυλοειδή πρωτεΐνη. Η πλάκα εμποδίζει τις οδούς επικοινωνίας μεταξύ των νευρώνων, γεγονός που έχει ως ως αποτελέσματα τα προβλήματα μνήμης και τις μαθησιακές δυσκολίες που σχετίζονται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Ο βαθμός γνωστικής εξασθένισης εξαρτάται από την ποσότητα της πλάκας που υπάρχει. Η πλάκα δρα παρεμβαίνοντας στην κανονική λειτουργία της ακετυλοχολίνης, η οποία βοηθά στη μετάδοση νευρικών μηνυμάτων.
Η θεραπεία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ περιλαμβάνει τη χρήση αναστολέων ακετυλοχολινεστεράσης, η οποία λειτουργεί μπλοκάροντας ένζυμα που καταναλώνουν την ακετυλοχολίνη. Αυτό το φάρμακο είναι αποτελεσματικό κατά τα πρώτα στάδια της νόσου πριν δημιουργηθεί υπερβολική πλάκα .
Άλλοι πιστεύουν ότι τόσο οι πλάκες όσο και οι εμπλοκές είναι αποτέλεσμα άλλων διαδικασιών. Ένας πιθανός ένοχος είναι πρησμένοι άξονες. Οι άξονες είναι κρίσιμοι για τη μετάδοση μηνυμάτων μεταξύ νευρώνων. Όταν οι άξονες διογκώνονται, μπορούν να εμποδίσουν τη μετάδοση μηνυμάτων και ίσως οδηγήσουν σε πλάκα που φέρνει τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Οι επιστήμονες εργάζονται σκληρά για να αποκαλύψουν τα αίτια της νόσου του Αλτσχάιμερ, η οποία αργά ή γρήγορα μπορεί να οδηγήσει σε μια ολοκληρωμένη θεραπεία για αυτή τη σοβαρή κατάσταση.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/