Στο απέραντο σύμπαν της ύπαρξης, οι άνθρωποι στέκονται μοναδικοί, ευλογημένοι με το δώρο της σκέψης. Ένα εργαλείο, ένα όπλο, ένα βάλσαμο — η σκέψη είναι ευέλικτη, κρατώντας τη δύναμη να μας εξυψώσει ή να μας καταδικάσει σε βάθη απόγνωσης. Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι συλλογίζονταν συχνά τη φύση της σκέψης, τις δυνατότητές της και τις παγίδες της. “Μπορούν οι σκέψεις να σε αρρωστήσουν; Τότε μπορούν να σε θεραπεύσουν…” — αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι απλώς μια δήλωση, αλλά μια φιλοσοφική εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής.
Η αρρώστια του μυαλού
Πριν από την έλευση της σύγχρονης ιατρικής, πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί πίστευαν ότι οι παθήσεις του σώματος είχαν τη γένεσή τους στο μυαλό. Οι σκέψεις, όταν είναι μολυσμένες με αρνητικότητα, φόβο ή δυσαρέσκεια, μπορεί να εκδηλωθούν με σωματικά συμπτώματα. Σαν μια σταγόνα δηλητηρίου σε μια καθαρή λίμνη, μια μόνο επιβλαβής σκέψη μπορεί να κυματίσει στη συνείδησή μας, επηρεάζοντας την ψυχική, συναισθηματική και, τελικά, τη σωματική μας ευεξία.
Φιλοσοφικά, δεν πρόκειται μόνο για ψυχοσωματικά συμπτώματα. Η ασθένεια που προκαλείται από τις σκέψεις είναι ενδεικτική μιας βαθύτερης αδιαθεσίας, μιας ανισορροπίας στον εσωτερικό μας κόσμο. Όταν είμαστε αιχμάλωτοι των αγωνιών μας, αλυσοδεμένοι στις τύψεις μας ή φορτωμένοι από τις ανασφάλειές μας, βρισκόμαστε σε αντίθεση με την ίδια μας την ουσία. Και αυτή η διχόνοια, αυτή η εσωτερική διαμάχη, εκδηλώνεται ως αρρώστια.
Η θεραπευτική δύναμη της συνείδησης
Αν οι σκέψεις έχουν τη δύναμη να μας ταλαιπωρούν, τότε σίγουρα έχουν την ικανότητα να θεραπεύουν. Η ίδια λίμνη που δηλητηριάστηκε μπορεί να εξαγνιστεί. Ακριβώς όπως μια μεμονωμένη αρνητική σκέψη μπορεί να κυριαρχήσει στον ψυχισμό μας, μια μόνο θετική, ελπιδοφόρα ή στοργική σκέψη μπορεί να είναι το αντίδοτο.
Οι Στωικοί φιλόσοφοι πίστευαν στη δύναμη του ορθολογισμού και στον έλεγχο του νου κάποιου. Υπέθεσαν ότι τα εξωτερικά γεγονότα δεν είναι υπό τον έλεγχό μας, αλλά οι αντιδράσεις μας, οι σκέψεις μας για αυτά είναι. Κατακτώντας τις σκέψεις μας, επιλέγοντας την ελπίδα αντί της απελπισίας, την αγάπη έναντι της αγανάκτησης και την αποδοχή αντί της αντίστασης, μπορούμε να ευθυγραμμίσουμε τον εαυτό μας με τις θεραπευτικές ενέργειες.
Αυτή η φιλοσοφία δεν αναιρεί τη σημασία της ιατρικής επιστήμης αλλά τονίζει τον ρόλο του νου στη θεραπεία. Το φαινόμενο εικονικού φαρμάκου, ένα φαινόμενο καλά τεκμηριωμένο στην ιατρική, αποτελεί απόδειξη της δύναμης της πίστης και της σκέψης στη διαδικασία θεραπείας.
Ο χορός της δυαδικότητας
Στο μεγάλο θέατρο της ύπαρξης, η δυαδικότητα κυριαρχεί. Νύχτα και μέρα, χαρά και λύπη, αρρώστια και υγεία — αυτές οι δυαδότητες δεν είναι παρά διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι σκέψεις, με τη βαθιά τους δύναμη, περικλείουν αυτή τη δυαδικότητα. Είναι η γέφυρα μεταξύ του εσωτερικού μας κόσμου και της εξωτερικής μας πραγματικότητας.
Στην Μπαγκαβάντ Γκίτα, ένα σεβαστό φιλοσοφικό κείμενο, ο Λόρδος Κρίσνα μιλάει για το μυαλό και ως φίλο και ως εχθρό. Όταν κατακτηθεί, γίνεται σύμμαχος που μας οδηγεί στην ευεξία και τη φώτιση. Αλλά όταν δεν ελεγχθεί, γίνεται εχθρός, οδηγώντας μας σε μονοπάτια σκότους και αρρώστιας.
Συμπερασματικά
Η φιλοσοφία της σκέψης μας καλεί να αναγνωρίσουμε τη διττή της φύση. Μας ζητά να γίνουμε συνειδητοί αρχιτέκτονες της ψυχής μας, δημιουργώντας κτίσματα ευεξίας και θετικότητας. Γιατί αν ο νους έχει τη δύναμη να αρρωσταίνει, σίγουρα κρατά το κλειδί για τη θεραπεία. Καθώς ταξιδεύουμε στη ζωή, ας θυμόμαστε ότι οι σκέψεις μας είναι και η πυξίδα και ο ορίζοντας μας, που μας καθοδηγούν στις καταιγίδες και μας οδηγούν στις ακτές της ευεξίας.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/