Έτσι κάναμε την είσοδό μας στον κόσμο, στη ζωή. Σε μια ζωή γεμάτη πίκρες, χαστούκια, απανθρωπιά και εκμετάλλευση.
Από την πιο μικρή,μέχρι την μεγαλύτερη πτυχή της. Κοίτα να δεις όμως τα παιδικά χρόνια πως ήταν, το συμφέρον ήταν μια λέξη με διαφορετική σημασία από την σημερινή, θα δωροδοκούσαμε μ’ ένα τρυφερό φιλί την μητέρα μας για να μας δώσει ένα δεύτερο μπισκότο που το έκρυβε για να μην χαλάσουν τα δόντια μας. Η μοναδική μας απάτη θα ήταν να κρυφτούμε σε ένα μέρος που δεν επιτρεπόταν στο κρυφτό, βάσει των νόμων που είχαμε συμφωνήσει. Ο έpωτας ήταν απλά ένα αληθινό, κρυστάλλινο και γεμάτο ειλικρίνεια βλέμμα, ένα χάδι στο χέρι, ένα άγγιγμα στο μάγουλο που σ’ έκανε να κοκκινίζεις, να κάθεσαι στο κρεβάτι στο σκοτάδι, κοιτώντας τα άστρα-αυτοκόλλητα που είχεςστο ταβάνι περιμένοντας την επόμενη μέρα για να την ξαναδείς. Μόνο ως παιδία ίσως να βιώσαμε την ανιδιοτελή αγάπη…Χωρίς προεπιλεγμένα μοντέλα συντροφικότητας. Ολα αθώα…Με την ακριβή σημασία της λέξης.
Η πορεία ενός ανθρώπου καθορίζεται από τα παιδικά του χρόνια. Αυτά διαμορφώνουν χαρακτήρα και συνείδηση για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τονσυνάνθρωπο στο μέλλον. Αν θα μπορέσουμε να του μεταδώσουμε λίγη από την αγάπη που έχουμε πάρει, αν θα απλώσουμε το χέρι μας να του δώσουμε το χάδι που μας έδωσαν, αν θα τον κοιτάξουμε με το βλέμμα που μας χάρισαν και μας έκανε να χαμογελάσουμε όταν βιώσαμε την πρώτη μας απογοήτευση. Να είμαστε άνθρωποι απλοί κανονικοί, τρυφεροί, ευάλωτοι χωρίς να ντρεπόμαστε να ζητήσουμε βοήθεια και χωρίς δεύτερές σκέψεις στονα δώσουμε βοήθεια.
Το πρόβλημα της κοινωνίας μας είναι πως υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν αγαπηθεί και δεν μπορούν ως εκ τούτου να αγαπήσουν κανέναν. Δεν υπάρχειμεγαλύτερο κενό στην ψυχή ενός ανθρώπου, από τα άδεια παιδικά χρόνια. Μοναχικά, περιθωριοποιημένα και βουτηγμένα στη θλίψη. Αυτοί οι άνθρωποι που χύνουν καθημερινά με όποιο τρόπο μπορούν το μίσος τους στην κοινωνία-οικογένεια που δεν τους πλησίασε ποτέ, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από οποιονδήποτε άλλον αυτή την τεράστια αγκαλιά. Η αγκαλιά και το χάδι μπορούν να γαληνέψουν ακόμα και την πιο σκληρή ψυχή
