Δεν μου αρκεί να σε γοuστάρω, θέλω και να σε θαυμάζω.

Γράφει η Ελένη Τσακίρη

Δύο απο τα βασικά σημεία σε μια σχέση, αν εξαιρέσουμε την αγάπη που πρέπει να είναι δεδομένη, είναι ο σεβασμός και ο θαυμασμός.
Το τελευταίο μάλιστα είναι ζωτικής σημασίας γιατί είναι ένα από τα στοιχεία που καθορίζουν και την διάρκεια της σχέσης.
Ποιός είναι αυτός που θέλει να είναι δίπλα σε έναν άνθρωπο που δεν θαυμάζει ;
Με θαυμασμό ξεκινάμε μια σχέση, και δίχως αυτόν της δίνουμε τέρμα.

Θαυμάζουμε εμφάνιση αρχικά και κάποτε θα πρέπει να είμαστε αρκετά ειλικρινείς για να το παραδεχτούμε..
Μας αρέσει το βλέμμα, το γέλιο, το ντύσιμο, όλα όσα έχουν να κάνουν με την εικόνα που έχουμε μπροστά μας.
Επειτα όμως; Εχουμε αναγκη και αλλά πράγματα.
Θαυμάζουμε το μυαλό, το χαρακτήρα, τη συμπεριφορά, την ψυχή!
Εξιδανίκευση; Μπορεί!

Ρεαλιστικά, συναισθηματικά ή πρακτικά, όπως και να το δεις, αν χαθεί ο θαυμασμός η σχέση οδηγεί σε τέλμα.
Το “σε θαυμαζω” έχει μεγαλύτερη δύναμη και διάρκεια, γιατί παίζει με το μυαλό μας και όχι μόνο με την επιθυμία μας.
Από ενα σημείο και έπειτα το “σε γουσταρω” είναι λίγο.
Τα “πολύ” χτίζονται με προσπάθεια, θέληση και επιμονή.
Θέλω να σε θαυμαζω.
Να σε κοιτώ και να νιώθω ότι είσαι ότι καλύτερο μου ‘χει συμβεί.
Να είσαι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Πρόσεξε όμως, γιατί όπως έχει ειπωθεί και παλιότερα, όταν το θαυμαστικό γκρεμιστεί, γίνεται τελεία και παύλα.
Κυριολεκτικά και μεταφορικά!